اهداف شما چیست؟برای زندگی ،مکتب و جامعه خود چه برنامه هایی دارید
استاد مطهری (ره) میگوید: از نظر قرآن انسان موجودی است برگزیده از طرف خداوند، خلیفه و جانشین او در زمین، نیمه ملکوتی و نیمه مادی، دارای فطرتی خود آشنا، آزاد، مستقل، امانتدارِ خدا و مسئول خویشتن و جهان، مسلط بر طبیعت و زمین و آسمان، وجودش از ضعف و ناتوانی آغاز میشود و به سوی قوّت و کمال سیر میکند و بالا میرود اما جز در بارگاه الهی و جز با یاد او آرام نمیگیرد. ظرفیت علمی و عملیاش نامحدود است.
از دیدگاه اسلام ارزش انسان به آن است که به هدف خلقت که قرب الهی است نائل گردد و این کمال انسان است و منظور از کمال، کمال روحی و نفسانی است چون روح اصل و مبنای هویت و شخصیت آدمی است. از نظر قرآن انسانی سعادتمند است که به این هدف دست یابد. سعادت در گرو کسب لذّت یا قدرت بیشتر و مانند اینها نیست.
سعادت تنها در پیوند با خدا حاصل میشود که در قرآن از آن به عبادت تعبیر شده است: و ما خلقتُ الجن و الانس الا لیعبدون؛ جن و انس را نیافریدم جز آن که مرا بپرستند". برای رسیدن به کمال نهایی، ابزارهایی لازم است که عبارتند از:
1- معرفت خدا: کلید نیل به هدف نهایی معرفة الله است. بدون شناخت خداوند تقرب به او امکان پذیر نیست و از این رو امام علی(ع) می فرماید: اوّل الدّین معرفته؛ معرفت خدا سرآغاز دین است".
2- تقوا: برای دستیابی به مقام شکر و نیل به اجر عظیم و احاطه بر مسائل با روشن بینی خاص و کسب موفقیت، قرآن مجید تقوا را مطرح کرده که همه این موضوعات در قرب به پروردگار مؤثر است.
3- عبادت: در حدیث قدسی آمده است: هیچ بندهای به عبادتی بهتر از واجبات به من نزدیک نشده است و او به وسیله نوافل به من تقرب میجوید تا جایی که او را دوست بدارم، آنگاه گوش شنوا و دیده بینا و دست توانای او خواهم بود. اگر مرا بخواند پاسخش میدهم و چنانچه چیزی از من بخواهد ارزانی اش میدارم".
4- ترک گناه: بزرگ ترین مانع رسیدن به کمالات، گناه و هوای نفس است به طوری که امام صادق(ع) می فرماید: "بین بنده و خدا هیچ پرده ای تاریکتر و ترسناکتر از نفس و هوی نیست و برای از بین بردن این دو وسیله ای مانند احتیاج به خدا و خشوع برای خدا و گرسنگی در روز و بیداری در شب نیست".
حذر از پیروی نفس که در راه خدا مردم افکن تر از این غول بیابانی نیست
امام صادق(ع) میفرماید: "از هوای نفس بپرهیزید همان طوری که از دشمنانتان میپرهیزید. هیچ چیز دشمنتر برای مردان از پیروی هواهایشان و نتیجه زبانهایشان نیست".
بر این اساس، دستیابی به کمال، ریاضت و مجاهده با نفس میخواهد.
بزرگان دین برای سیر و سلوک مواردی را پیشنهاد کردهاند که مهمترین آنها عبارتند از: خودشناسی، آگاهی، تذکر، تفکر، تولی و تبری، علم به احکام، انتخاب رفیق صالح، پرهیز از گناه، توبه، انجام واجبات، انجام مستحبات و ترک مکروهات، محاسبه و مراقبه، اخلاص، مجاهدت با نفس، نظم، غنیمت شمردن فرصتها، خدمت به بندگان خدا، توکّل بر خدا، خوشرفتاری با مردم، زهد و قناعت.
در اسلام به پارهای از عبادات و مستحبات بیشتر تأکید شده مانند قرائت قرآن، تهجد و شب زنده داری، انجام نوافل روزانه، راز و نیاز در دل شب، التزام به اوّل وقت در خواندن نمازهای واجب، همواره با وضو بودن، رعایت آداب و سنتها در عبادات، تعقیبات نماز، شرکت در نماز جمعه و جماعات، طولانی کردن قنوت و سجدههای نماز، سه روز روزه در هر ماه، زیارت اولیا، توسل به امامان، صله رحم، ذکر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد. در احادیث آمده است: خواندن چهار آیه از آخر سوره حشر که از آیه "لو انزلنا هذا القرآن" شروع شده و تا آخر سوره به پایان میرسد، هر روز صبح بسیار خوب است.
بهتر است در سجده شکر خوانده شود. تداوم این عمل بسیار مجرب و مفید است. صد بار لا اله الا الله و هفتاد بار استغفار پس از نماز صبح بسیار مجرّب است.
